คือว่าพ่อเราติดคุกมา10กว่าปีแล้วตั้งแต่เรายังอยู่อนุบาล2 จนตอนนี้เราอยู่ปี1แล้ว
แม่เป็นคนเลี้ยงดูมาตลอดตั้งแต่นั้นมา
ตั้งแต่เด็กยันโตไม่เราเคยทำอะไรนอกกรอบกันเลย จนตอนนี้เราขึ้นปี1แล้วเราก็ยังไม่เคยทำอะไรนอกกรอบเลย ทุกคนมันก็ต้องมีเที่ยวมีอะไรกันบ้างใช่มั้ยคะ แต่นี่เที่ยวไม่ได้เลยขนาดนี้เขายังไม่ให้มีแฟนเลยค่ะ เรื่องเรียนเขาอยากให้เราเรียนในสิ่งที่เขาชอบ เราก็ทำให้เขามาตลอดแม่มีความสุข แต่เราเองที่มีความทุกข์ไม่มีความเป็นตัวเองเลย เป็นแบบนี้6ปีแล้วค่ะ จนบางทีเราก็เห็นถึงความรู้สึกของแม่มากกว่าตัวเอง จนตอนนี้ตัวเองไม่มีความสุขเลยค่ะ อีกอย่างแม่ชอบเอาเรากับพี่สาวเราไปเปรียบกับลูกคนอื่นว่าลูกเขาดีแบบนี้แบบนั้น ทำไมเรากับพี่สาวเรามันโง่ไม่ได้เรื่องแบบนี้ ทุกคนเชื่อมั้ยเวลาที่ รร ให้ไปแข่งขันทางด้านภาษา เรากับพี่สาวได้ไปแข่งถึงระดับประเทศ แต่แม่กับพูดว่าโง่แบบนี้จะทำได้หรอ เรากับพี่โครตท้อเลยค่ะ จนบางทีมันไม่อยากเรียน อยากทำอะไรแล้วไม่บอกเขา แต่พอเราไม่บอกเขา เขาก็บอกว่าทำไมเราทำอะไรไม่เห็นหัวเขาเลย บางทีมันเหนื่อยนะกับสีที่ต้องอยู่จุดจุดนี้ จุดที่พูดอะไรกับใครไม่ได้เลย นอกจากร้องไห้แล้วทำตามในสิ่งที่เขาบอกในสิ่งที่เขาชอบ โดนด่าว่าโง่ เป็นแบบนี้ไม่ทีใครมีกำลังใจเรียนหรอกค่ะ แต่มีวันนึงที่ทำให้อยากเรียนขึ้นมาคือ วันที่เราไปบอกพ่อว่าเราจะได้ไปแข่งระดับประเทศแล้วนะ พ่อบอกว่าสู้ๆนะลูก พ่อเชื่อว่าลูกทำได้ เป็นคำที่ทำให้เราอยากสู้ต่อเพื่อพ่อ ให้พ่อภูมิใจ พ่อไม่เคยดูถูกหรืออะไรเลย จนถึงทุกวันนี้ที่ต้องเรียนพยายามและอดทน ก็เพราะรอพ่อกลับมา
ทุกคนเราจะทำไงดีต่อจากนี้หรอ ในเมื่อแม่ไม่เคยเข้าใจเราเลย อยากหนีออกจากบ้าน อยากฆ่าตัวตายลายครั้ง แต่ทำไม่ได้เพราะพ่อ จำคำของพ่อไว้ตลอด จนทุกวันนี้มันรู้สึกว่ามันไม่ไหวแล้ว😢
แบบนี้เขาเรียกว่าพ่อแม่รังแกฉันหรือเปล่า
แม่เป็นคนเลี้ยงดูมาตลอดตั้งแต่นั้นมา
ตั้งแต่เด็กยันโตไม่เราเคยทำอะไรนอกกรอบกันเลย จนตอนนี้เราขึ้นปี1แล้วเราก็ยังไม่เคยทำอะไรนอกกรอบเลย ทุกคนมันก็ต้องมีเที่ยวมีอะไรกันบ้างใช่มั้ยคะ แต่นี่เที่ยวไม่ได้เลยขนาดนี้เขายังไม่ให้มีแฟนเลยค่ะ เรื่องเรียนเขาอยากให้เราเรียนในสิ่งที่เขาชอบ เราก็ทำให้เขามาตลอดแม่มีความสุข แต่เราเองที่มีความทุกข์ไม่มีความเป็นตัวเองเลย เป็นแบบนี้6ปีแล้วค่ะ จนบางทีเราก็เห็นถึงความรู้สึกของแม่มากกว่าตัวเอง จนตอนนี้ตัวเองไม่มีความสุขเลยค่ะ อีกอย่างแม่ชอบเอาเรากับพี่สาวเราไปเปรียบกับลูกคนอื่นว่าลูกเขาดีแบบนี้แบบนั้น ทำไมเรากับพี่สาวเรามันโง่ไม่ได้เรื่องแบบนี้ ทุกคนเชื่อมั้ยเวลาที่ รร ให้ไปแข่งขันทางด้านภาษา เรากับพี่สาวได้ไปแข่งถึงระดับประเทศ แต่แม่กับพูดว่าโง่แบบนี้จะทำได้หรอ เรากับพี่โครตท้อเลยค่ะ จนบางทีมันไม่อยากเรียน อยากทำอะไรแล้วไม่บอกเขา แต่พอเราไม่บอกเขา เขาก็บอกว่าทำไมเราทำอะไรไม่เห็นหัวเขาเลย บางทีมันเหนื่อยนะกับสีที่ต้องอยู่จุดจุดนี้ จุดที่พูดอะไรกับใครไม่ได้เลย นอกจากร้องไห้แล้วทำตามในสิ่งที่เขาบอกในสิ่งที่เขาชอบ โดนด่าว่าโง่ เป็นแบบนี้ไม่ทีใครมีกำลังใจเรียนหรอกค่ะ แต่มีวันนึงที่ทำให้อยากเรียนขึ้นมาคือ วันที่เราไปบอกพ่อว่าเราจะได้ไปแข่งระดับประเทศแล้วนะ พ่อบอกว่าสู้ๆนะลูก พ่อเชื่อว่าลูกทำได้ เป็นคำที่ทำให้เราอยากสู้ต่อเพื่อพ่อ ให้พ่อภูมิใจ พ่อไม่เคยดูถูกหรืออะไรเลย จนถึงทุกวันนี้ที่ต้องเรียนพยายามและอดทน ก็เพราะรอพ่อกลับมา
ทุกคนเราจะทำไงดีต่อจากนี้หรอ ในเมื่อแม่ไม่เคยเข้าใจเราเลย อยากหนีออกจากบ้าน อยากฆ่าตัวตายลายครั้ง แต่ทำไม่ได้เพราะพ่อ จำคำของพ่อไว้ตลอด จนทุกวันนี้มันรู้สึกว่ามันไม่ไหวแล้ว😢